وکل و مشاوره متخصص حقوق

وکیل در مشهد

در شمال ایتالیا در دوران استروگوتیک و لومبارد ، دفاتر استثناء و تابلیو توسط نویسندگان اسناد و دفاتر اسناد رسمی انجام می شد. دفتر اسناد رسمی ، یا "دفتر اسناد رسمی شهری" ، در دادگاههای خود به پادشاهان و اشراف لومبارد خدمت می کرد. notarii ecclesiae همچنان به اسقف ها ، راهبان و برخی از مردم کمک می کرد. این دو نوع دفاتر اسناد رسمی در مدارس اسقف اعظم تحصیل می کردند و وجود دفاتر اسناد رسمی کلیسایی منجر به تقاضای مدارس سکولار شد. دفاتر اسناد رسمی سازماندهی نشده و غیرقابل تنظیم ، یا "دفاتر اسناد رسمی" ، به امور خصوصی رسیدگی می کردند ، زیرا لومباردها از تلقین استفاده نمی کردند. از اواخر قرن هفتم ، جوامع مهم دفاتر اسناد رسمی (و احتمالاً آموزش محضری) در پاویا ، کرمونا ، میلان ، لوکا ، روم و راونا وجود داشت.

در فرانسه Merovingian ، دفاتر اسناد رسمی کلیسایی ، با ادامه فعالیتهای امپراتوری متأخر ، به عنوان منشی دادگاه به دادگاه های شهرستان وصل می شدند که پرونده ها را ضبط می کردند و ابزارها و فرایندهایی را تهیه و در اختیار آنها قرار می دادند که بعداً قبل از شمارش با مهر رسمی دادگاه مهر و موم شده و آنها را عمومی و معتبر جلوه می داد. در غیر این صورت ، تا قرن 9 ، شارلمانی ، در تلاش برای اصلاح سیستم دربار شهرستان ، شروع به تعیین دفتر اسناد رسمی کرد تا همراه با کمیسیونرهای گردان سلطنتی در طول مدارس بزرگ خود ، که به دفاتر اسناد رسمی اسناد رسمی سلطنتی می گفتند ، همراه شود. در قرن دهم ، آنها منشی دائمی دادگاه شده بودند و تعداد دفاتر اسناد رسمی کمیته را به سپاه خود جذب کرده و سپس جذب کردند. این سیستم توسط امپراتوری مقدس روم حفظ شد.