وکل و مشاوره متخصص حقوق

وکیل در مشهد

قانون اخلاقی طبیعی به اعمال بیرونی و داخلی مربوط می شود که به عنوان عمل و انگیزه نیز شناخته می شوند. فقط انجام کار درست کافی نیست ؛ برای اخلاقی بودن ، انگیزه شخص نیز باید درست باشد. به عنوان مثال ، کمک به یک پیرزن در طول جاده (ظاهر بیرونی خوب) برای تحت تأثیر قرار دادن کسی (عمل داخلی بد) اشتباه است. با این حال ، نیات خوب همیشه منجر به اعمال خوب نمی شود. انگیزه باید با فضیلت های اصلی یا الهیاتی منطبق باشد. فضیلت های اصلی از طریق عقل به طبیعت بدست می آید. آن ها هستند:

    تدبیر
    عدالت
    محبت
    استحکام

فضایل الهیاتی عبارتند از:

    ایمان
    امید
    امور خیریه

به عقیده آکویناس ، فقدان هر یک از این فضایل به معنای نداشتن توانایی انتخاب اخلاقی است. به عنوان مثال ، فردی را در نظر بگیرید که دارای فضایل عدالت ، تدبیر و استحکام است ، اما فاقد اعتدال است. به دلیل عدم کنترل خود و تمایل به لذت ، با وجود نیت خوب ، آنها خود را از مسیر اخلاقی دور می کنند.

در قرن 16 مکتب سالامانکا (فرانسیسکو سوارز ، فرانسیسکو د ویتوریا و غیره) فلسفه حقوق طبیعی را بیشتر توسعه داد.

کلیسای کاتولیک قوانین طبیعی را یک جزم می داند. کلیسا معتقد است که: "قانون طبیعی بیانگر اصل اخلاقی اولیه است که به انسان این امکان را می دهد تا با عقل خوب و بد ، حقیقت و دروغ را تشخیص دهد:" قانون طبیعی در روح تک تک افراد نوشته و حک شده است ، زیرا این امر بشری است که او را به نیکی منع می کند و او را از گناه منع می کند... اما این دستور عقل بشری اگر صدا و مترجم دلیل بالاتری نباشد که روح و آزادی ما به آن دلالت می کند قدرت قانون نخواهد داشت. "قانون طبیعی برای کلیسای کاتولیک شامل یک اصل عالی و جهانی است که از آن همه تعهدات یا وظایف طبیعی اخلاقی ما گرفته شده است. توماس آکوینا ایده های مختلف اندیشمندان اخلاقی کاتولیک را در مورد این اصل از سر می گیرد: از آنجا که خوب چیزی است که عمدتاً تحت تأثیر عقل عملی قرار می گیرد ، اصل عالی عمل اخلاقی باید خوبی را به عنوان ایده اصلی خود داشته باشد ، و بنابراین اصل عالی این است که خیر باید انجام شود و از شر اجتناب شود.