وکل و مشاوره متخصص حقوق

وکیل در مشهد

تعاریف

واژه کامن لا مفاهیم بسیاری دارد. سه مورد اول که در اینجا ارائه شده است، رایج ترین موارد استفاده در جامعه حقوقی هستند. معانی دیگری از قرون گذشته گاهی دیده می شود و گاهی در گفتار روزمره شنیده می شود.
کامن لا در مقابل قانون قانونی و قانون تنظیمی

اولین تعریف از «قانون عام» که در فرهنگ لغت حقوق بلک، ویرایش دهم، 2014 ارائه شده است، «مجموعه قوانین ناشی از تصمیمات قضایی است، نه از اساسنامه یا قانون اساسی؛ [مترادف] CASELAW، [تضاد] قانون قانونی». این کاربرد به عنوان اولین تعریف در لغت نامه های حقوقی مدرن ارائه شده است، به عنوان "متداول ترین" استفاده در میان متخصصان حقوقی شناخته می شود، و استفاده ای است که اغلب در تصمیمات دادگاه ها دیده می شود. در این مفهوم، «قانون عام» مرجعی را که یک قانون را ابلاغ کرده است متمایز می کند. به عنوان مثال، قانون در اکثر حوزه های قضایی انگلیسی-آمریکایی شامل «قانون قانونی» تصویب شده توسط یک قوه مقننه، «قانون نظارتی» (در ایالات متحده) یا «قانون تفویض شده» (در بریتانیا) است که توسط نهادهای قوه مجریه بر اساس تفویض قانون ابلاغ می شود. -اعمال اختیارات از قوه مقننه و قانون عرفی یا «قوانین قضایی»، یعنی تصمیمات صادر شده توسط دادگاه ها (یا دادگاه های شبه قضایی در داخل سازمان ها). این مفهوم اول را می توان بیشتر به موارد زیر متمایز کرد:

الف) حقوق عمومی عمومی
    برخاسته از اختیارات سنتی و ذاتی دادگاهها برای تعریف قانون، حتی در صورت عدم وجود قانون اساسی یا مقررات. به عنوان مثال می توان به اکثر قوانین جزایی و قوانین آیین دادرسی قبل از قرن بیستم، و حتی امروزه، بیشتر حقوق قراردادها و قانون شکنجه اشاره کرد.
(ب) حقوق مشترک بینابینی
    تصمیمات دادگاه که مرزها و تمایزات جریمه را تجزیه و تحلیل، تفسیر و تعیین می کند که توسط سایر نهادها ابلاغ شده است. این مجموعه از کامن لا، که گاهی به آن "قانون بینابینی عرفی" می گویند، شامل تفسیر قضایی قانون اساسی، قوانین مقننه، و مقررات نمایندگی و تطبیق قانون بر حقایق خاص است.

انتشار تصمیمات، و نمایه سازی، برای توسعه کامن لا ضروری است، و بنابراین دولت ها و ناشران خصوصی گزارش های قانونی را منتشر می کنند. در حالی که همه تصمیمات در حوزه های قضایی کامن لا مسبوق به سابقه هستند (در سطوح و دامنه های مختلف همانطور که در سراسر مقاله در مورد سابقه بحث شد)، برخی از آنها به "موارد اصلی" یا "تصمیمات شاخص" تبدیل می شوند که به ویژه اغلب مورد استناد قرار می گیرند.