وکل و مشاوره متخصص حقوق

وکیل در مشهد

هند پس از تجزیه (1948)
قانون اساسی هند طولانی ترین قانون اساسی مکتوب یک کشور است که شامل 395 ماده، 12 جدول، اصلاحیه های متعدد و 117369 کلمه است.

پس از تقسیم، هند سیستم حقوق عمومی خود را حفظ کرد.[ بسیاری از قوانین معاصر هند نشان دهنده نفوذ قابل توجه اروپایی و آمریکایی است. قوانینی که برای اولین بار توسط بریتانیا معرفی شد، هنوز به شکل اصلاح شده در حال اجرا است. در طول تدوین قانون اساسی هند، قوانینی از ایرلند، ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه برای تولید مجموعه ای از قوانین هند ترکیب شدند. قوانین هند همچنین به دستورالعمل های سازمان ملل در مورد قوانین حقوق بشر و قوانین محیط زیست پایبند است. برخی از قوانین تجارت بین المللی، مانند قوانین مربوط به مالکیت معنوی، در هند نیز اجرا می شود.

استثناء این قاعده در ایالت گوا است که در دهه های 1960 تا 1980 به صورت مرحله ای الحاق شد. در گوا، یک قانون مدنی یکنواخت پرتغالی وجود دارد که در آن همه ادیان دارای یک قانون مشترک در مورد ازدواج، طلاق و فرزندخواندگی هستند.
پاکستان پس از تجزیه (1948)

پس از تقسیم، پاکستان سیستم حقوق عمومی خود را حفظ کرد.
بنگلادش پس از تجزیه (1968)

پس از تقسیم، بنگلادش سیستم حقوقی مشترک خود را حفظ کرد.
کانادا (1867)

کانادا دارای سیستم های حقوقی فدرال و استانی مجزا است.
سیستم های حقوقی استانی کانادا

هر استان و قلمرو با توجه به رویه قضایی یک حوزه قضایی جداگانه در نظر گرفته می شود. هر یک دارای قانون آیین دادرسی خاص خود در امور مدنی، دادگاه های استانی و دادگاه های بدوی برتر با صلاحیت ذاتی هستند که در دادگاه تجدیدنظر استان به اوج خود می رسد. سپس این دادگاه‌های استیناف از نظر تجدیدنظر در مورد تصمیمات خود، مشمول دادگاه عالی کانادا هستند.

همه استان‌های کانادا به جز یکی از یک سیستم حقوقی مشترک برای امور مدنی استفاده می‌کنند (به استثنای کبک، که از سیستم قانون مدنی میراث فرانسوی برای مسائل ناشی از حوزه قضایی استان، مانند مالکیت اموال و قراردادها استفاده می‌کند).