حقوق انگلیس
در حقوق انگلیس، تصمیم در Anisminic Ltd. v. Foreign Compensation Commission (1968) به نظر می رسد که این تمایز را از بین برده است، حتی اگر این قصد مجلس اعیان نبود. در R. v. Lord, President of Privy Council, ex parte Page (1992)، اینطور بیان شد که از آنجایی که پارلمان فقط به یک مقام عمومی قدرت می دهد بر این اساس که باید بر مبنای قانونی صحیح اعمال شود. هرگونه انحراف در قانون، تصمیم را فوقالعاده میسازد. بنابراین، به طور کلی، همه اشتباهات حقوقی در حال حاضر به معنای اعم از صلاحیت و ultra vires تلقی میشوند و دیوان عالی میتواند برای اصلاح آنها مداخله کند.
هنوز مشخص نیست که آیا موضع حقوقی در سنگاپور در مورد این موضوع با بریتانیا یکسان است یا خیر. در Stansfield Business International Pte. Ltd. علیه وزیر نیروی انسانی (1999)، دادگاه عالی به قسمت زیر از حکم شورای خصوصی در مورد استیناف از مالزی در جنوب شرق آسیا Fire Bricks Sdn استناد کرد. Bhd. v. اتحادیه کارکنان تولید محصولات معدنی غیرفلزی (1980)
هنگامی که کلمات در یک اساسنامه قدرت دیوان عالی را برای بررسی تصمیمات یک دادگاه پایین تر توسط certiorari سلب می کند، باید به طور دقیق تفسیر شوند ... اگر دادگاه تحتانی بدون اقدام کرده باشد، تأثیری در برکناری آن قدرت نخواهد داشت. صلاحیت یا «اگر در جریان تحقیق کاری را انجام داده یا انجام نداده است که به گونهای است که تصمیم آن باطل است»: در لرد رید در ص. 171 [از انیسمینیک]. اما اگر دادگاه بدوی صرفاً اشتباه قانونی کرده باشد که تأثیری در صلاحیت آن نداشته باشد و رأی آن به دلایلی از جمله نقض مقررات عدالت طبیعی باطل نباشد، عزل نافذ خواهد بود.
این متن نشان میدهد که دیوان به تمایز بین اشتباهات قانونی و غیرقانونی ادامه داد. با این حال، از آنجایی که این تصمیم مبتنی بر نقض عدالت طبیعی بود، اظهارات دیوان، به عبارت دقیقتر، حکمی آشکار بود. همچنین، قاضی در استانزفیلد در مورد دامنه بازبینی قضایی صحبت می کرد که اساسنامه مورد بحث حاوی بند برکناری بود. ممکن است ملاحظات متفاوتی در آن موقعیت اعمال شود. بقیه این مقاله فرض میکند که حداقل در مواردی که بندهای برکناری در میان نیست، قوانین سنگاپور و قوانین بریتانیا یکسان هستند - یعنی دادگاه عالی میتواند اعمال کند. بررسی قضایی اینکه آیا یک مقام دولتی مرتکب خطای قانونی شده است که به طور سنتی صلاحیتی یا غیر صلاحیتی تلقی می شد.